Zajęcia w MOGKiK odbywają się w 5 salach wyposażonych w sprzęt do prowadzenia gimnastyki korekcyjno-kompensacyjnej oraz do ćwiczeń asymetrycznych. Poniżej prezentujemy przyrządy do ćwiczeń gimnastyki korekcyjno-kompensacyjnej oraz do ćwiczeń specjalistycznych, które m.in. mają zastosowanie w przypadkach skolioz wysokostopniowych.
Urządzenie Derotator i Korektor Skolioz „DELFIN” służy do zachowawczego, bezpiecznego i skutecznego leczenia skolioz u dzieci w wieku 6 – 18 lat metodą czynnego zaangażowania siły własnej mięśni ćwiczącego. Jest jedynym znanym urządzeniem pozwalającym oddziaływać derotująco, korygująco i redresyjnie na oba łuki skrzywienia jednocześnie, uwzględniając kifotyzację kręgosłupa. Jest również urządzeniem z powodzeniem stosowanym w leczeniu domowym.
Urządzenie jest wyposażone w niezbędne do prawidłowego wykonania ćwiczenia stabilizatory biodrowe i barkowe oraz w specjalnej konstrukcji, ruchome głowice działające w trzech płaszczyznach skrzywienia: redresyjnie, przeciwłukowo i derotacyjnie.
Wykonanie:
Ustawianie blokad i głowic, czyli dopasowanie przyrządu odbywa się indywidualnie dla każdego ćwiczącego, co pozwala na precyzyjne działanie tych dużych sił w miejscach szczytów skrzywień. Po ustabilizowaniu obręczy barkowej i biodrowej ćwiczącego w urządzeniu w pozycji klęku podpartego , ustawiamy głowice nad szczytami łuków skrzywienia. Pacjent wykonuje ćwiczenie zwane „kocim grzbietem”. Pacjent w czasie wykonywania ćwiczenia ma zablokowany garb żebrowy i wał lędźwiowy na szczytach skrzywień przez występy głowic, które w czasie ćwiczenia naciskają na kręgosłup powodując derotację, korekcję i redresję skręconych łuków skrzywionego w tych miejscach kręgosłupa. Dłuższe ramiona głowicy, wspomagają w czasie wykonywania ćwiczenia korekcję kręgosłupa oraz redresję przykurczonych mięśni po stronie wklęsłej skrzywienia. Dzięki czemu, podczas jednego ćwiczenia działamy w trzech płaszczyznach skrzywienia jednocześnie na oba łuki skoliozy.
Zastosowanie pozycji ręczno-kolanowej, znosi działanie sity grawitacji na oś długą kręgosłupa, co zapewnia warunki efektywnego oddziaływania sił skierowanych bezpośrednio na odcinki szczytowe skrzywień kręgosłupa. W tych warunkach ćwiczenie zwane „koci grzbiet” uwypukla stronę wklęsłą klatki piersiowej przy równoczesnym zablokowaniu strony wypukłej, powodując derotację kręgosłupa, redresję przykurczonych mięśni, wiązadeł i torebek stawowych kręgosłupa oraz jego skifozowanie na całej długości.
Dodatkową zaletą ćwiczeń z pomocą derotatora i korektora skolioz jest poprawa ruchomości klatki piersiowej poprzez rozciągnięcie mięśni międzyżebrowych po stronie wklęsłości skrzywienia przez co zwiększa się pojemność życiowa płuc. Ponadto opisane ćwiczenie maksymalnie uaktywnia mięśnie głębokie kręgosłupa szczególnie grupy poprzeczno-kolcowej, co w przypadku stosowania innych ćwiczeń jest trudne do osiągnięcia szczególnie przy skoliozie dwułukowej.
Ćwiczenia wykonujemy ok. 20-40 powtórzeń po 6-10 sekund – indywidualnie do
możliwości dziecka.
Jednorazowy czas ćwiczeń – ok. 10 – 20 minut.
Trójpłaszczyznowy korektor skolioz jest przyrządem pozwalającym na indywidualny dobór pozycji wyjściowych korekcyjnych, hiperkorekcyjnych i izolowanych oraz na oddziaływanie korekcyjne we wszystkich trzech płaszczyznach:
strzałkowej – kształtowanie fizjologicznych wygięć przednio tylnych, czołowej – wybiórcze rozciąganie strony wklęsłej skrzywienia z jednoczesnym wybiórczym wzmacnianiem mięśni strony wypukłej, poprzecznej – wybiórcze działanie derotacyjne. Pozycja wyjściowa w klęku obunóż ze wsparciem klatki piersiowej, tułowia i brzucha na wsporniku powoduje optymalne rozluźnienie mięśni grzbietu, co z kolei umożliwia precyzyjne oddziaływanie na pierwotne skrzywienie w odcinku piersiowym poprzez asymetryczne napięcie gum ekspandorowych. Regulacja wspornika w pionie i poziomie pozwala na dostosowanie przyrządu do indywidualnych uwarunkowań ćwiczącego z możliwością uzyskania pozycji kifoycznej. Zastosowanie podkładek redresyjnych pod szczyty łuków w obydwu odcinkach po stronie wklęsłej skrzywienia oraz niższe umocowanie gumy ekspandorowej po stronie rotacji sprawia, że uzyskuje się pozycję i oddziaływanie derotacyjne. Dziecko po przyjęciu pozycji wyjściowej i podłożeniu podkładek rozpoczyna ćwiczenie: asymetrycznie naciąga gumy ekspandorowe wzmacniając mięśnie po stronie wypukłej skrzywienia odcinka piersiowego i rozciągając je po stronie przeciwnej. Jednocześnie prostuje i przywodzi nogę po stronie wklęsłej skrzywienia odcinka lędźwiowego rozciągając przykurczę po tejże stronie. Podczas wykonywania ćwiczenia powinna wystąpić hiperkorekcja w obu łukach skrzywienia lub korekcja w przypadku dużych przykurczy po stronie wklęsłej. Pozycję taką należy wytrzymać 8-10sek, po czym przejść do pw. Powtórzyć 10 razy. Siła naciągu gum i zakres przywiedzenia nogi zależy od wielkości skrzywienia
Korektor skolioz odcinka lędźwiowego pozwala również na trójpłaszczyznowe oddziaływanie.
Po wyregulowaniu wspornika w pionie i poziomie dziecko przyjmuje pozycję wyjściową – leżenie przodem z nogami zwisającymi poza przyrząd. Pod szczyty łuków w obydwu odcinkach po stronie wklęsłej skrzywienia należy podłożyć podkładki redresyjne, które umożliwiają oddziaływanie derotacyjne.
Asymetryczne ułożenie ramion dobierane jest indywidualnie w zależności od wielkości skrzywienia i powinno zapewniać uzyskanie hiperkorekcji lub chociaż uzyskanie korekcji odcinka piersiowego.
Po precyzyjnym ustaleniu pozycji wyjściowej dziecko rozpoczyna asymetryczną korekcję odcinka lędźwiowego poprzez wznos wyprostowanej kończyny dolnej po stronie wypukłej skrzywienia z jednoczesnym odwiedzeniem jej aż do uzyskania hiperkorekcji. Pozycję taką należy wytrzymać 8-10sek, po czym przejść do pozycji wyjściowej. Całość powtórzyć 10 razy.
Drążek gimnastyczny z asymetrycznymi podkładkami. Ważnym elementem w korekcji skolioz są zwisy czynne na podudziach. Zwis sam w sobie jest doskonałym ćwiczeniem elongacyjnym i antygrawitacyjnym kręgosłupa, jednak najlepsze efekty przynoszą zwisy asymetryczne, szczególnie z asymetrycznym obciążeniem kończyny górnej i asymetryczną podkładką pod podudzie. Stosowanie ich potęguje oddziaływanie korekcyjne wymuszając hiperkorekcję kręgosłupa.
W przypadku skoliozy jednołukowej, gdy szczyt skrzywienia umiejscowiony jest w piersiowym odcinku kręgosłupa, ćwiczący w zwisie: Prostuje (wyciąga w dół) ramię po wklęsłej stronie skrzywienia. Ramię po stronie wypukłej ćwiczący utrzymuje w pozycji tzw. ?motylka”. Przyjęcie takiej pozycji wymusza pojawienie się hiperkorekcji: Następuje odwrócenie kierunku wygięcia kręgosłupa poprzez rozciągnięcie mięśni po wklęsłej, a skrócenie mięśni po wypukłej stronie skrzywienia. Efekt oddziaływania korekcyjnego możemy zwiększyć i przyspieszyć poprzez zastosowanie asymetrycznego obciążenia: Ćwiczący obciąża wówczas wyprostowane ramię (czyli to po wklęsłej stronie skrzywienia) i utrzymuje tę pozycję .Ciężar dobieramy odpowiednio do wieku i stopnia wytrenowania ćwiczącego.
W skoliozie jednołukowej, gdy szczyt skrzywienia umiejscowiony jest w lędźwiowym odcinku kręgosłupa stosujemy asymetryczną podkładkę pod podudzie. Podkładkę umieszczamy pod podudziem po wklęsłej stronie skrzywienia. Zastosowanie w taki sposób podkładki wymusza hiperkorekcję: kierunek skrzywienia zmienia się – następuje rozciągnięcie mięśni po wklęsłej, i skrócenie mięśni po wypukłej stronie skrzywienia.
Te same zasady stosujemy w przypadku skolioz dwułukowych, gdzie na skutek skoliozy pierwotnej, wytwarza się wtórne – kompensacyjne – a więc w stronę przeciwną- wygięcie kręgosłupa.
Analogicznie więc: dla łuku piersiowego stosujemy w zwisie wyprostowanie ramienia i/lub obciążenie go po wklęsłej stronie skrzywienia z równoczesnym zastosowaniem podkładki pod podudzie po wklęsłej stronie skrzywienia dla odcinka lędźwiowego.
Skutkiem bocznego skrzywienia kręgosłupa jest pojawienie się rotacji kręgosłupa uwidaczniające się jako garb żebrowy (w przypadku skrzywień odcinka piersiowego) oraz wał lędźwiowy (w przypadku odcinka lędźwiowego). Deformacje te może korygować sam ćwiczący poprzez skręcanie tułowia w stronę przeciwną w stosunku do garbu żebrowego lub wału lędźwiowego. W przypadku dużych rotacji wspomagamy ćwiczącego poprzez pogłębienie z wytrzymaniem skrętu tułowia w odpowiednią stronę.
W przypadku, gdy przykurcze mięśni po wklęsłej stronie skrzywienia są bardzo duże i gdy zwisy asymetryczne nie przynoszą spodziewanego efektu – czyli nie następuje hiperkorekcja – należy wówczas, zrezygnować ze zwisów do czasu rozciągnięcia przykurczonych mięśni. Wskazane jest prowadzenie ćwiczeń asymetrycznych: czynnych rozciągających z wykorzystaniem: Trójpłaszczyznowego Korektora Skolioz i Korektora Skolioz Odcinka Lędźwiowego.
AZBR – Asymetryczny Zestaw Bloczków Rehabilitacyjnych to urządzenie służące do ćwiczeń wzmacniających (ew. wybiórczo wzmacniających) mięśnie grzbietu. Dodatkowym elementem AZBR-u jest ?klęcznik? z nakładką kifotyzującą odcinek piersiowy kręgosłupa. Możliwość różnych ustawień przyrządu oraz pozycji ćwiczebnych pozwala również wzmacniać mięśnie odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Łatwy montaż, prosta i niezawodna budowa, to zalety tego urządzenia.
Wyposażenie Sali do ćwiczeń kompensacyjnych nie wymaga drogich i skomplikowanych urządzeń. Wystarczą proste i sprawdzone przybory, takie jak: piłki lekarskie, laski gimnastyczne, kocyki, wałeczki redresyjne, hantle do 2kg, woreczki 30dkg i 50dkg, szarfy, itp. W każdej sali gimnastycznej muszą być drabinki, ławeczki szwedzkie, bardzo wskazane są lustra pozwalające na autokorekcję.
Sala przyrządowa, na której uczniowie mogą wzmacniać mięśnie przy pomocy przyborów i przyrządów do treningu ogólnokondycyjnego. Typowe wyposażenie siłowni: atlas siłowy, ławeczki treningowe (pod sztangę oraz skośne), sztangi, hantle, cykloergonometry, steppery, wioślarki, bieżnia, Total Gym itp.
Pracownia Badań Fotogrametrycznych i Podoskopowych Na wyposażeniu pracowni znajduje się : Urządzenie do komputerowego badania postawy ciała Morą Projekcyjną oraz Podoskop. Technika Mory polega na załamywaniu się wiązki światła, do czego służy tzw.raster, w rezultacie czego uzyskuje się obraz w układzie warstwicowym, który może być następnie poddany odpowiedniej analizie komputerowej. Urządzenie składa się z projektora wyposażonego w raster oraz komputera z odpowiednim oprogramowaniem. Zalety badania: szybki i powtarzalny wynik nieinwazyjność i dokładność
Podoskop komputerowy jest nieinwazyjnym urządzeniem pomiarowo-diagnostycznym umożliwiającym szybką ocenę budowy stóp badanego. System pomiarowy składa się z podoskopu wyposażonego w kamerę podłączoną do komputera oraz programu komputerowego pozwalającego na analizę parametrów stopy. Zalety badania: szybki i powtarzalny wynik, wydruk karty z przetworzonym komputerowo zdjęciem stóp.